Czy można pójść w klapkach na śniadanie w hotelu? Czy wypada przechodzić przez lobby w szlafroku? Jak ubierać się w hotelu, żeby nie popełnić gafy? Zapraszam na drugą część porad Marii Bnińskiej, w którym rozłożyła hotelowy dress code na czynniki pierwsze 🙂
Wszystkie poniższe wskazówki są przygotowane przez Marię Bnińską 🙂
Krótka historia dress codu
Ubiór określają zasady dress code, który wywodzi się z leges sumptuariae, czyli kodeksowych rozwiązań regulujących strój, ale także hierarchię społeczną czy zasady etyczne.
Sumptuariae leges wprowadzono po raz pierwszy w starożytnym Rzymie. Ich celem było ograniczenie nadmiernych wydatków na przyjęcia oraz stroje. Był to pierwszy dress code, wtedy rozumiany jako prawne regulacje ubioru dla poszczególnych klas społecznych.
W chrześcijańskiej Europie pierwsze zasady pojawiły się już na początku XII wieku i szczegółowo określały strój duchowieństwa. Kolejne narzucone przez kościół dotyczyły „osób wykluczonych”: innowierców, heretyków, przestępców, prostytutek czy trędowatych. Specyficzny ubiór miał ułatwić rozpoznanie, do jakiej z tych grup dana osoba należy.
Od XIII wieku w całej Europie pojawiają się zasady różnicujące, właśnie poprzez strój, klasy społeczne. W Anglii aż do XVII wieku bardzo szczegółowo kodyfikowano, co która klasa społeczna może nosić. Dotyczyło to kolorów, rodzajów materiałów i kroju. W Polsce sumptuariae leges wydawano w XVII oraz w XVIII wieku. Koncentrowały się na mieszczanach, którym zakazywano noszenia kosztownych szat czy futer.
Współczesny dress code ma swoje korzenie w protokole dyplomatycznym, spisanym po raz pierwszy podczas Kongresu Wiedeńskiego w 1815 roku. Swoje piętno odcisnęła też brytyjska królowa Wiktoria, która dość szczegółowo określiła zasady ubioru na praktycznie każdą porę dnia. Brytyjska dyplomacja z jej czasów narzuciła określenia, którymi posługujemy się do tej pory.
Nie należy mylić dress code’u z modą, choć ta oczywiście ma na niego wpływ. To dzięki Marlenie Dietrich kobiety zaczęły nosić spodnie, Coco Chanel stworzyła klasykę kobiecego stroju biznesowego i koktajlowego. Ale pewne reguły są niezmienne od ponad 100 lat, przy czym w krajach pozaeuropejskich (np. Bliskiego Wschodu) istnieją także wymogi wynikające z obowiązującej religii czy miejscowych zwyczajów.
Casual, smart casual, business attire/business smart, black tie, white tie – spróbujmy rozszyfrować te coraz częściej pojawiające się określenia.
CASUAL
Casual to strój luźny, sportowy.
To ubrania, które nosimy po domu, na wakacjach czy w klubach. Dżinsy, szorty, T-shirty, buty sportowe, sandały/klapki. Warto też pamiętać, że istnieją osobne kanony ubioru dla kibiców takich sportów jak: tenis, polo, wyścigi konne, zawody hipiczne czy golf.
Przykład stroju CASUAL w wersji damskiej i męskiej (źródła zdjęć: 1, 2)
Business casual/smart casual
Business casual/smart casual to swobodny strój biznesowy.
-
MĘŻCZYŹNI
U mężczyzn jego podstawową cechą jest … brak krawata. Ale nie tylko. Smart casual to najczęściej bawełniane spodnie typu „chinos”, koszula, mniej formalna marynarka i buty typu mokasyny. Latem koszulę zastępuje koszulka polo. Dopuszczalne są dżinsy, ale klasyczne, proste, ciemnoniebieskie lub czarne oraz sztruksy.
Przykład stylu SMART CASUAL w wersji damskiej i męskiej (źródła zdjęć: 1, 2)
-
KOBIETY
Kobiety mogą zrezygnować z żakietu na rzecz samej bluzki koszulowej lub zastąpić go swetrem. Długie spodnie można zastąpić rybaczkami (o ile są modne), a klasyczną bluzkę koszulową inną bluzeczką (ale nie T-shirtem) zakrywającą ramiona. Unikajmy nadmiernych ozdób – cekin, złoceń czy innych świecących elementów – te są zarezerwowane dla stroju luźnego. Spódnice mogą być wzorzyste i kolorowe, ale nadal powinny zakrywać kolana.
Latem można nosić bluzki koszulowe z krótkim rękawem. Dopuszczalne są dżinsy, ale tylko proste, klasyczne – ciemnoniebieskie lub czarne. Do tego sportowa bluzka koszulowa lub bluzeczka typu polo.
Business attire/smart
Business attire/smart to powszechnie znany strój biznesowy.
-
MĘŻCZYŹNI
Codziennym strojem biznesowym mężczyzn jest garnitur, czyli spodnie i marynarka w tym samym kolorze i z tego samego materiału. Najpowszechniejszymi kolorami są: popielaty, szary, ciemny grafit, granat i ciemny brąz. Latem dochodzi do tego jeszcze jasnoszary, ecru (ale nie biały), błękitny – czyli jaśniejsze kolory. Czarny to kolor garnituru, który nosi się na pogrzeby oraz na wieczorowe przyjęcia.
Koszule niebieskie, białe, różowe, gładkie lub w paski, z długimi rękawami. Krawaty nie powinny być zbyt wzorzyste i zbyt krzykliwe, ale to tak naprawdę jedyny element męskiej garderoby, którym można wyrazić swoją osobowość. Buty raczej ciemne, do jasnych kolorów brązowe lub bordo, do ciemnych najlepiej czarne. Pasek do spodni powinien być tego samego koloru co buty.
Dodatki męskie są mocno ograniczone. Tutaj stosuje się zasadę trzech S – spinki (do mankietów), szelki (ukryte pod marynarką) oraz skarpetki – kolorystycznie dobrane do spodni i butów oraz zakrywające łydkę. Jedyną dopuszczalną biżuterią jest obrączka zaręczynowa, ślubna oraz sygnet rodowy.
Styl BUSINESS SMART w wersji męskiej (źródła zdjęć: 1, 2)
-
KOBIETY
Kobiecy strój biznesowy to spódnica i żakiet, spodnie z żakietem oraz sukienka. Spódnica powinna zakrywać kolana, do tego bluzka koszulowa lub innego rodzaju bluzeczka (zwana też topikiem), na to żakiet. Kolorystyka raczej stonowana, ale dopuszczalna gama kolorów jest zdecydowanie większa niż w przypadku męskiego garnituru. Żakiet z bluzką można zastąpić sweterkami typu „bliźniaczek”. Ramiona powinny być zakryte. Pantofle noszone do stroju biznesowego powinny zakrywać całą stopę.
Latem dopuszczalne są jaśniejsze kolory i lżejsze pantofle – z odkrytą piątą lub palcami. Klapki – ostatnio modne – nie mieszczą się w kanonach stroju biznesowego, podobnie jak sandały składające się zaledwie z kilku cienkich pasków. Wbrew powszechnej opinii nie ma wymogu – zwłaszcza w upały – noszenia rajstop czy pończoch. Dodatki powinny być stonowane – biżuteria nie może być zbyt krzykliwa. Można ją też zastąpić różnego rodzaju apaszkami lub szalami.
Przykład stylizacji BUSINESS SMART w wersji dla kobiet (źródła zdjęć: 1,2)
Morning dress i Black tie
Morning dress oraz Black tie – strój przedpołudniowy oraz strój koktajlowy lub wieczorowy.
-
MĘŻCZYZNA
Przedpołudniowy, elegancki strój męski to żakiet typu jaskółka. Nosi się go do sztuczkowych spodni i jasnej kamizelki. Najczęstszymi okazjami do założenia jaskółki są śluby i eleganckie, przedpołudniowe przyjęcia.
Styl MORNING DRESS w wersji damskiej i męskiej (źródła zdjęć: 1, 2)
-
KOBIETA
Przedpołudniowy, elegancki strój kobiecy to tak zwana sukienka koktajlowa w jasnych kolorach. Powinna zakrywać kolana oraz ramiona, ale jej fason zmienia się w zależności od obowiązującej mody. Pantofle mogą całkiem zakrywać stopę, a mogą być zakryte tylko z przodu lub tzw. peeptoe. Podobnie jak męski strój nosi się ją na śluby (i wtedy powinno się mieć także kapelusz) oraz inne, uroczyste, przedpołudniowe przyjęcia.
-
STRÓJ KOKTAJLOWY/WIECZOROWY MĘSKI
Męski strój koktajlowy oraz wieczorowy to smoking. Klasyczny składa się z czarnych albo ciemnogranatowych spodni bez mankietu, z jedwabną lub satynową naszywką wzdłuż nogawek, po ich zewnętrznej stronie. Marynarka, w tym samym kolorze, ma klapy pokryte jedwabiem. Do tego jasna kamizelka lub pas. No i tytułowa, czarna muszka. Do smokingu nosi się buty z lakierowanej skóry. Jeśli ktoś nie ma smokingu wówczas może założyć czarny garnitur, ale tylko jeśli przyjęcie jest organizowane po godzinie 19:00.
Przykład STYLIZACJI WIECZOROWEJ w wersji kobiecej i męskiej (źródła zdjęć: 1,2)
-
STRÓJ KOKTAJLOWY/WIECZOROWY DAMSKI
Dla kobiet strój koktajlowy oraz wieczorowy to sukienka koktajlowa, ale w ciemniejszych kolorach. Króluje klasyczna „mała czarna”. Albo z perłami (tak jak zaprojektowała ją Coco Chanel) albo z innymi dodatkami. Pantofle powinny zakrywać stopę. Druga opcją jest damski garnitur o stonowanych, raczej ciemnych kolorach.
White tie
White tie to strój wieczorowy/balowy.
-
MĘŻCZYZNA
Najelegantszy, męski strój wieczorowy to frak. Klapy fraka, podobnie jak smokingu, są pokryte jedwabiem. Spodnie są podobne do smokingowych – z jedwabnym lampasem. Koszula do fraka ma mocno wykrochmalony przód, do tego biała kamizelka i biała muszka. Buty – tylko lakierki. Frak nosi się na uroczyste bale lub przyjęcia weselne.
Przykład stylizacji WHITE TIE w wersji damskiej i męskiej (źródła zdjęć: 1,2)
-
KOBIETA
W przypadku kobiet strojem wieczorowym jest suknia balowa, o każdym – z wyjątkiem jednego – kolorze. Tym wyjątkiem jest biały, i to niezależnie od mody. Jest bowiem zarezerwowany wyłącznie dla panny młodej oraz dla debiutantek (na balach debiutantów). Suknia balowa jest suknią do ziemi, pantofle muszą być na obcasie, a dodatki zależą od kroju sukni (im bardziej ozdobna suknia tym mniej dodatków).
Jak ubierać się w hotelu?
Jak już rozszyfrowaliśmy najważniejsze określenia dress code warto się zastanowić, które mają zastosowanie w hotelach. Niezależnie od rodzaju hotelu, w którym jesteśmy, pewne zasady ubioru są niezmienne. Kostium kąpielowy i klapki nosimy wyłącznie na plaży oraz na basenie. Szlafroki tylko w SPA lub w swoim pokoju.
Pamiętajmy, że wiele hoteli, zwłaszcza pięciogwiazdkowych, ma własne zasady dress code. Warto się z nimi zapoznać albo przed przyjazdem do danego hotelu, albo zaraz po przyjeździe – recepcja bądź konsjerż udzielą wszystkich informacji. Hotele w miastach są zazwyczaj bardziej restrykcyjne jeśli chodzi o ubiór od hoteli w miejscowościach typowo turystycznych i wypoczynkowych.
Śniadanie
W żadnym hotelu nie idziemy na śniadanie w kostiumie kąpielowych czy w dresach. W przypadku hoteli miejskich 3- lub 4-gwiazdkowych obowiązuje strój casual, ale z zachowaniem umiaru – krótkie szorty, bardzo krótkie spódnice, klapki są nie na miejscu. Trochę swobodniej podchodzi się do śniadaniowego stroju w miejscowościach wypoczynkowych, zwłaszcza w sezonie letnim. Jeśli jednak śniadanie jest serwowane à la carte lub jesteśmy w hotelu 5-gwiazdkowym (lub więcej), zarówno w miastach, jak i w kurortach, obowiązuje strój smart casual.
Lunch
Lunch także w wersji „all-inclusive” , wymaga przynajmniej stroju casual. Nawet do baru na plaży nie należy iść w kostiumie kąpielowym i w klapkach – często goście w takim stroju są wypraszani. Panowie powinni założyć przynajmniej szorty i T-shirt – przecież nikt nie chce zjadać sałaty z widokiem na owłosiony, męski tors. Panie mają trochę łatwiej – czasami wystarcza klasyczne pajero zawiązane tak, że staje się sukienką. Ale o wiele lepiej jest po prostu założyć sukienkę.
W mieście na lunchu obowiązuje, podobnie jak na śniadaniu, umiarkowany strój casual – długie spodnie, spódnice, koszula lub T-shirt. W hotelach 5-gwiazdkowych obowiązkowy jest smart casual, a jeśli restauracja hotelowa jest nagrodzona np. gwiazdkami Michelina, wówczas obowiązuje nas strój biznesowy.
Kolacja
Jeszcze kilkadziesiąt lat temu, była spożywana w stroju wieczorowym. Panowie zabierali ze sobą fraki, panie długie suknie, czyli wieczorowe toalety. Dzisiaj zasady są mniej restrykcyjne, ale wieczorny posiłek wymaga zdecydowanie elegantszej oprawy niż śniadanie czy nawet lunch. W hotelach o mniejszej liczbie gwiazdek ubieramy się smart casual, a w tych najbardziej ekskluzywnych obowiązuje nas strój black tie.
Osobną kategorią są bale urządzane w hotelach. Jeśli nasz pobyt w hotelu jest połączony z uczestnictwem w balu, wtedy – tak jak 50 lat temu – panowie powinni mieć frak, a panie długie suknie.
Pamiętajmy, że choć przysłowie mówi: „nie szata zdobi człowieka”, to odpowiedni do miejsca i okazji ubiór jest traktowany jako wyraz szacunku dla innych.
Mam nadzieję, że podobała się Wam druga odsłona przewodnika po hotelowym savoir-vivrze 🙂 Jeszcze raz dziękuję Marii Bnińskiej za podzielenie się ogromem swojej wiedzy i doświadczenia! Zapraszam również do lektury części pierwszej: Jak zachować się w hotelu?
AUTORKA TEKSTU: Maria Bnińska, wieloletni dziennikarz, tłumacz oraz trener z zakresu wystąpień publicznych, protokołu dyplomatycznego (współpracowała z Ministerstwem Spraw Zagranicznych na początku lat 90., kiedy tworzył się nowy, polski korpus dyplomatyczny), savoir-vivre’u oraz dress code’u.
Violetta Hamerska